top of page
WOCH2198_edited.jpg

DE COACH

GEPASSIONEERD IN HET HELPEN VAN ANDEREN

"De motivatie om snookercoach te worden, ontspringt uit een doorgedreven passie voor lesgeven. Op 18-jarige leeftijd ving ik een lerarenopleiding secundair onderwijs aan. Hoewel ik oorspronkelijk geen idee had of het lesgeven wel iets voor mij zou zijn, kwam ik er al snel achter dat ik mijn roeping had gevonden. Voor de klas staan werd een tweede natuur en volgens mijn publiek waren mijn optredens als lesgever nog aangenaam om te volgen ook!

​

coach.jpg

De link met snooker bleef niet lang uit. Na twee jaar te hebben meegedraaid binnen een provinciale jeugdwerking, werd ik alsmaar meer door spelers benaderd met de vraag om hen les te geven. Hoewel ik door de jaren reeds een gezonde bagage kennis had opgebouwd rond techniek en tactiek, voelde ik alsnog de nood om mezelf grondig bij te scholen. Hiervoor volgde ik coachingscursussen bij respectievelijk Sport Vlaanderen (Didier De Proost), EBSA (PJ Nolan & Brando Krastev) en SightRight (Stephen Feeney & Lee Walker). Binnen de school van D. De Proost leerde ik alles over techniek wat er maar te leren valt. Bij EBSA ontwikkelde ik een andere belangrijke competentie, namelijk het doordacht opstellen van trainingsprogramma's voor spelers. De recentste (en misschien wel meest ingrijpende) opleiding, SightRight, deed me het belang inzien van correct 'kijken' en oplijnen. Een cruciale vaardigheid waar voor meer dan 95% van alle spelers heel wat groeipotentieel ligt.

​

​

Naast het snookertechnische, speelt het mentale aspect binnen de snookersport ook een cruciale rol. Om spelers binnen dit onderdeel te kunnen bijstaan, verdiepte ik mezelf in mijn vrije tijd uitvoerig in de sportpsychologie. Na verschillende domeinen (NLP, deliberate practice, goal setting, emotion management, self image...) bestudeerd te hebben, besloot ik om voortaan binnen iedere samenwerkingsvorm, ongeacht het niveau van de speler, aandacht te schenken aan mentale weerbaarheid. Ik zie dit dan ook als een basisvoorwaarde om op het hoogst mogelijke (potentiële) niveau te kunnen presteren.

​

​

De combinatie van eigen ervaring, zelfstudie en de uiteenlopende visies op snooker waarmee ik in contact kwam, heeft ervoor gezorgd dat ik op een zeer flexibele manier kan omgaan met problemen die spelers ervaren. Ik geloof dan ook niet in 'dé juiste manier'. Wat voor de ene speler werkt, kan voor de andere een nachtmerrie zijn. Het feit dat geen enkele samenwerking hetzelfde is, maakt dat ik nog iedere dag bijleer en gefascineerd blijf door dit fantastische vak."
 

test about me.jpg
ERVAREN SPELER,
GEBETEN OM TE PRESTEREN

"Het snookeravontuur als speler begint wanneer ik op 12-jarige leeftijd met mijn broer een keertje mee mag naar de snookerclub. Daar werd het iedereen al vlug duidelijk dat ik de snookermicrobe flink te pakken had. In mijn eerste jaar, ging ik van één trainingssessie per week al snel naar twee, drie, tot zelfs vier trainingssessies per week. Toen ik 13 werd, streed ik reeds mee in de interclubcompetitie en trok ik in de weekends, samen met mijn moeder, het ganse land rond om nationale jeugdtornooien te spelen.

Mijn eerste competitiejaar wist ik af te sluiten met een Belgische titel bij de cadetten. Hoewel de titel an sich me misschien wel het beste gevoel uit mijn leven bezorgde, hield ik er, achteraf bekeken, nog iets veel waardevollers aan over. Tijdens dit BK werd ik meer bepaald opgemerkt door snookercoach Didier De Proost. Didier had in het verleden al een grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van Bjorn Haneveer (voormalig nr. 53 van de wereld) en toonde zich bereid om een samenwerking met me aan te gaan. Gaandeweg de jaren bracht hij me quasi alles bij wat er te weten valt over snooker. Met vallen en opstaan baanden we ons een weg door de jeugdreeksen. Zeker niet zonder succes. Onze samenwerking resulteerde in een flink aantal titels in het Belgische snookerlandschap, en ook internationaal wist ik mijn mannetje behoorlijk te staan.

​

​

Toen ik 18 jaar werd en mijn middelbare schoolloopbaan erop zat, besloot ik de droom om 'ooit prof te worden', op te bergen. Internationaal gezien maakte snooker erbarmelijke tijden door (slechts vijf grote tornooien per seizoen, geen prijzengeld op de tour...) en ik was niet in de mogelijkheid om in de meest ideale omstandigheden mezelf verder te ontwikkelen. Hiervoor zou ik immers heel wat tijd moeten kunnen doorbrengen in de UK, en dat zat er helaas niet in. Ik nam dan ook geen onverstandige beslissing toen ik een hogere opleiding aanving (leraar secundair onderwijs). Ondanks het feit dat mijn trainingsarbeid er gaandeweg op achteruit ging, bleef ik steeds actief in het (inter)nationale snookerlandschap."

PALMARES
3e70bf9391e3c26b8bc5461fe9aa520c.png
International_flag_globe.png

  • Belgisch kampioen U16 (2x)

  • Belgisch kampioen U21

  • Belgisch kampioen teams

  • Finalist BK MEN

  • Finalist BK U16

  • Finalist BK U21

  • Halve finalist BK MEN (2x)

  • Halve finalist BK dubbels

  • Vlaams kampioen U21

  • Vlaams kampioen teams (2x)

  • Provinciaal kampioen MEN (5x)

  • Provinciaal A-ranking winnaar (17x)

  • Provinciaal kampioen teams (2x)

  • Provinciaal bekerwinnaar teams (6x)

  • Hoogste break provinciaal (7x)

  • Finalist International Open U21

  • Hoogste break EK U19

  • 8e finalist WK U21 (2x)

  • 8e finalist EK U19 (3x)

  • Winnaar Bundesliga (DUI) teams (2x)

  • Winnaar Bundesliga (DUI) individueel

bottom of page